1940 - 1945

Tijdens de bezettingsjaren vonden er diverse veranderingen en activiteiten plaats op en rond het vliegterrein. Allereerst werden de sporen van de strijd uit de meidagen geruimd. Al vrij snel daarna werd van het hulpvliegveld een schijnvliegveld gemaakt. Ook bij de Lozerlaan werd in dezelfde periode een schijnvliegveld aangelegd. Dit werd gedaan om verwarring te veroorzaken bij Geallieerde vliegers die de operationele vliegvelden in de buurt als doel hadden om te bombarderen. Tijdens de aanleg van het schijnvliegveld Ockenburg werd de bewoners van Kijkduin aangeboden om een schuilplaats in hun tuinen te laten plaatsen. Naast de vele bombardementen op en rond het schijnvliegveld Ockenburg, vonden er ook regelmatig luchtgevechten, beschietingen en strategische luchtverkenningen plaats. In en rond Loosduinen werden dan ook nog wel eens benzinetanks, droptanks, munitie, blindgangers, ongesprongen projectielen, zuurstofflessen en brandbommen aangetroffen. Ook losgeraakte en overgedreven Engelse versperringsballonnen richtten nog wel eens schade aan in de omgeving van landgoed Ockenburg. Klik hier voor een uitgebreide lijst van incidenten van juni 1940 tot en met september 1944.

In de directe nabijheid (aan de west- en noordwestzijde) van het schijnvliegveld Ockenburg werd voor het bedienen van de lichten en het nepvliegtuig een bunkercomplex gerealiseerd. In 1944 werd dit bunkercomplex aangeduid als Widerstandsnest 2aH. Vanaf 1942 werden op en rond Ockenburg de eerste mijnenvelden aangelegd. Achter de gemeentelijke begraafplaats Westduin werd het bunkercomplex Widerstandsnest 2H gerealiseerd. Deze verdedigingswerken waren voornamelijk bedoeld voor de versterking van de Atlantikwall. Door ooggetuigen zijn verschillende verhalen met betrekking tot Ockenburg opgetekend die een indruk geven over de tijd gedurende de oorlog. 

Verder is nog te lezen het verloren gaan van het Lockheed Hudson toestel 320 Squadron met de naam "Ockenburg".