Onthulling Bevrijdingsmonument Loosduinen

Op dinsdagavond 26 april 1955 werd, onder grote belangstelling van vele genodigden en groot deel van de bevolking van Loosduinen, door de burgemeester Schokking het bevrijdingsmonument onthuld. Nadat de burgemeester met zijn echtgenote was gearriveerd, nam Cornelis Schungel het woord om een herdenkingsrede uit te spreken. Nadat Schungel zijn dank had gebracht aan iedereen die aan de totstandkoming van het bevrijdingsmonument hadden meegewerkt, zei Schungel dat men het bevrijdingsmonument niet moest zien als een soort zelfverheerlijking maar als een zelfverwijt als men zich afvroeg "hebben wij wel alles gedaan wat mogelijk was, opdat een mens meer in het leven bleef ?. Dit zegt het monument ten opzichte van het verleden. Ten opzichte van het verleden zegt het "Trek er een les uit, om te doen wat men kan aan de vrijheid en opbouw van ons land, opdat het waard is hier te leven". In dankbare herinnering aan hen die hun leven gaven voor de vrijheid, las Schungel, terwijl 1 van de 3 Loosduinse muziekkorpsen zachtjes het lied 'Wilt heden nu treden' speelde, de namen van de 24 omgekomen inwoners van Loosduinen op. Hierna werden door alle aanwezigen een 2 minuut stilte in acht genomen, waarna het Rooms-Katholieke kerkkoor "Deo Sacrum" onder leiding van de heer Huismans het lied 'O bone Jesu' zong.

In zijn toespraak zei de burgemeester Schokking onder meer dat "Juist op een dag als deze is er reden tot dankbaarheid dat op een markante plaats, in het hart van Loosduinen, daar waar de wegen naar het Westland zich splitsen, het bevrijdingsmonument staat, dat aan iedere voorbijganger wil toeroepen Haast u niet, schenk er even aandacht aan", "Het gaat in dit leven niet alleen om het opvoeren van de eigen welstand", zo ging Schokking verder, "maar alleen om het opvoeren van de karaktervastheid en de geest, welke helaas moet het gezegd worden, dringend versterking nodig heeft". Daarna wees Schokking op de symbolische betekenis van de vogel Phoenix, die het idee van de onsterfelijkheid uitbeeldt. Tenslotte zei Schokking dat de waarachtige vernieuwing alleen van God kwam en dus een vernieuwing was van de geest. Schokking hoopte dat op bevrijdings- en herdenkingsdagen geheel Loosduinen bij het monument zou samenkomen, in de wetenschap dat wij allen een zijn onder het huis van Oranje. Hierna onthulde Schokking het bevrijdingsmonument en het koor daarna 'O Jesu amor mi' zong.

Na de onthulling werden kransen en bloemen aan de voet van het bevrijdingsmonument gelegd. De burgemeester Schokking legde een krans namens het gemeentebestuur. Verder gebeurde dit door deputaties van de stichting Bevrijdingsmonument Loosduinen, Commissie Loosduinen, Federatie oud-verzetsstrijders, S.W.G., Wijk 31 van de Binnenlandse Strijdkrachten (BS) en ook door de vele nabestaanden van de gevallenen. De plechtigheid werd afgesloten met een defile van diverse Loosduinse verenigingen, waarna door iedereen nog het eerste en het zesde couplet van het Wilhelmus werd gezongen. De plechtigheid werd verzorgd door medewerking van de 3 Loosduinse Harmoniegezelschappen, namelijk "Tavenu", "Kunst naar Kracht" en "St. Caecilia" met de heer Brilleman als de dirigent. Een peloton van de Nationale Reserve stond achter de genodigden opgesteld.