Johannes Cornelis Krijgsman

Werd geboren op 6 maart 1903 in Schiebroek en was bouwkundig opzichter van de Oudheidkundige Dienst in Nederlands-Indie. Hij was de zoon van Arie Krijgsman en Cornelia van Kempen en hij had 1 broer (Pieter Johannes). Hij trouwde op 6 juli 1929 in Modjokerto met Klasina Zeeman. Klasina werd geboren op 6 mei 1908 in Soerakarta. Zij hadden samen 3 kinderen: Arie Dick, Ellen Maud en Marijke. Bij het vonnis van de arrondissementsrechtbank in Amsterdam van 1 februari 1940 werd tussen Johannes Cornelis Krijgsman (als eiser) en Klasina Zeeman (als gedaagde) bij verstek op 1 februari 1940 de echtscheiding uitgesproken en werd op 14 maart 1940 in Den Haag het huwelijk in Den Haag ontbonden. Exact 2 maanden later, op 14 mei 1940, trouwde hij in Amsterdam met Marie Ellen Minkenhof. Marie Ellen was geboren op 12 september 1910 in Amsterdam. Samen hadden zij 1 kind: Leonard Johannes. Op 5 juli 1982 werd het huwelijk in Bussum ontbonden.

In april 1930 werd Krijgsman tijdelijk werkzaam gesteld bij de Oudheidkundige Dienst, met de bedoeling door het hoofd van deze dienst met de technische werkzaamheden te worden belast. Met ingang van 3 augstus 1930 werd hij tijdelijk belast met de waarneming van de betrekking van bouwkundig opzichter bij de Oudheidkundige Dienst. Daarna werd hij in juli 1931 benoemd tot bouwkundig opzichter bij de Oudheidkundige Dienst. In december 1935 arriveerde hij Grissee en zou daar voor 3 tot 4 maanden gedetacheerd worden. Het doel van zijn komst was om de vele, oude vroeg-Mohammedaanse graven, poorten en andere bouwwerken, waaraan Grissee en omstreken zo rijk aan was, te restaureren. In oktober 1938 werd hij overgeplaatst naar Tuban. Met ingang van 18 augustus 1939 werd aan hem een buitenlands verlof van 11 maanden toegekend. Op 23 augustus 1939 vertrok hij met de "MS Indrapoera" naar Rotterdam. Van 21 oktober 1939 tot 23 februari woonde hij aan De Leemkuil 2 in Laren en van 23 februari 1940 tot 1 april 1940 aan Hoefloo 15, ook in Laren. Van 1 april 1940 tot 14 mei 1940 woonde hij aan de Amsteldijk 16 in Amsterdam en daarna van 14 mei 1940 tot 26 maart 1943 woonde hij aan de Beethovenstraat 138-2, ook in Amsterdam.

Rond juli 1940 maakte William Leo Kalkhoven in het restaurant-cafe Hamdorff in Laren kennis met Krijgsman en na ongeveer 1 maand kwam Krijgsman bij Kalkhoven thuis met 2 revolvers, omdat er een sergeant Vos, die een NSB'er was en ook veel verraden had, in een kazerne in Utrecht doodgeschoten moest worden. Na een dag of 10 vertelde Krijgsman aan Kalkhoven dat de sergeant verdronken was. Door Krijgsman kwam Kalkhoven ook in contact met Laurentius Herco Quant. Quant werd door de Duitsers gezocht in verband met het verspreiden van een illegaal blad en moest zich iedere keer schuil houden, terwijl hij voortdurend plannen maakte om weg te komen. Op 13 januari 1943 werd Krijgsman gearresteerd en kwam terecht in het Kamp Vught. Op 7 mei 1943 werd hij op transport gezet naar de Untersuchungs- und Strafgefangnis in Utrecht. Zes dagen later, op 13 mei 1943, werd hij vanwege ondere meer spionage veroordeeld tot 10 jaar tuchthuisstraf en werd naar het tuchthuis in Straubling overgebracht. Op 29 maart 1945 werd hij uit dit tuchthuis vrijgelaten. Vanaf 27 september 1945 woonde hij voor nog geen 2 maanden aan de Bonairestraat 28-1 in Amsterdam. Op 24 november 1947 woonde hij met zijn vrouw en zoon in Batavia. In 1954 legde Krijgsman op Bali nog 7 water gietende vrouwenbeelden bloot, waarvan er 1 bij een aardbeving vernield was. Deze staan symbool voor de 7 heilige rivieren van India.