Gemeentelijke Begraafplaats Westduin

In de uitlopers van de Haagse duinen ligt de Gemeentelijke Begraafplaats Westduin. De begraafplaats werd in 1950 in gebruik genomen en biedt sfeer en rust. Westduin is een zeer ruime en een groene begraafplaats. Naast de eigen graven en familiegraven vindt je hier een urnentuin. Deze bestaat uit een urnenmuur en uit eigen urnengraven. Verder beschikt deze gemeentelijke begraafplaats over een aula en 2 condoleanceruimtes. De begraafplaats heeft ook een bijzonder Herdenkingsplein. Dit plein biedt nabestaanden de mogelijkheid om as van hun dierbare overledene te verstrooien in 2 tombes. De planten, bomen en paden sluiten aan op de sfeer van de Haagse duinen. Het Herdenkingsplein is 's avonds en tijdens de donkere dagen verlicht. Op de begraafplaats bevindt zich ook het monument voor slachtoffers van zinloos geweld.

De voorlopige plannen voor deze begraafplaats dateren van 1938. In 1939 werd het definitieve plan vastgesteld naar een ontwerp van de architecten Pet en Van der Vegt. In verband met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd het plan in eerste instantie gedeeltelijk uitgevoerd. Na de Tweede Wereldoorlog werden de werkzaamheden hervat en in 1950 werd de begraafplaats dus officieel geopend en in gebruik genomen. De aula van het oorspronkelijke plan werd echter niet gerealiseerd. Vanwege een groot tekort aan begraafruimte werd de begraafplaats een aantal maal uitgebreid.

De begraafplaats is opgezet rond een middenas. Door een onregelmatige trapeziumvormige plattegrond is de indeling echter niet geheel symmetrisch. De ontsluiting geschiedt door middel van 2 evenwijdige wegen met daartussen een vijverpartij. Langs de oprijlanen zijn lage muren opgemetseld met trappen naar het parkeerterrein en het crematorium. Aan het einde van de oprijlaan is een terreinafscheiding met twee toegangspoorten. De symmetrische opzet wordt op de begraafplaats doorgezet door 2 overdekte zitbanken, een portiersloge en een meterhuisje. Op de begraafplaats bevinden zich verder nog een voormalige rijwielberging, een toiletgebouwtje en een schaftgebouw voor het personeel  Aan de kant van het crematorium bestaat er nog een gemetselde voetgangersbrug en ligt op de voormalige plek van het zogenoemde 'zwarte weggetje', een koolaspad. De in geel metselwerk opgetrokken gebouwen zijn traditioneel van opzet en hebben met hun rieten kappen een landelijk karakter. Pas in 1965 werd een aulagebouw naar een ontwerp van gemeentewerken op de begraafplaats toegevoegd. De aula wijkt af van het oorspronkelijke plan. De symmetrie is losgelaten door de aula aan de zuidkant van de middenas te bouwen. De aula vertoont met de steile kapvorm die net boven maaiveld begint Scandinavische invloeden. De aula werd in 1991 aan de oostzijde nog uitgebreid, waarbij het oorspronkelijke ontwerp is bewaard is gebleven. Ten slotte is tussen de aula en de uitbreiding een rechthoekige vijverpartij aangebracht. De gebouwen met deze vijverpartij uit de oudste fase van de begraafplaats zijn dan ook van een cultuurhistorisch belang als goed voorbeeld van funeraire gebouwen uit de periode rond de Tweede Wereldoorlog. De oorspronkelijke hoofdopzet en de diverse gebouwen op de begraafplaats zijn goed bewaard gebleven. De gebouwen hebben een architectuurhistorische waarde als goed voorbeeld van een sobere traditionele bouwstijl.

Op de begraafplaats vonden een groot aantal beroemde Nederlanders hun laatste rustplaats, zoals de minister-president Victor Marijnen (1917-1975), de acteur en regisseur Ko van Dijk (1916-1978), de dichter en schrijver Martinus Nijhoff (1894-1953), de atleet Frans Luitjes (1944-1965), de socioloog en bestuurskundige Kees Klop (1947-2007), de scheidsrechter John Blankenstein (1949-2006), de diskjockey Alfred Lagarde (1949-1998) en de cabaretier, programmamaker en schrijver Wim de Bie (1939-2023). De in 1959 vermoorde prostituee Blonde Dolly, de bijnaam van Sebilla Alida Johanna Niemans, vond ook haar laatste rustplaats op deze begraafplaats.

In 1994 besloot de Haagse gemeenteraad 8 begraafakkers van deze begraafplaats beschikbaar te stellen voor het islamitisch begraven. De eerste keer dat er een voorstel voor de aanleg van de begraafplaats in de Haagse gemeenteraad ter sprake kwam was op maandag 23 augustus 1937. De toen heersende werkloosheid was de voornaamste aanleiding om dit project ter hand te nemen. Het duurde tot maandag 27 juni 1938 voordat het besluit viel tot de aanleg van de begraafplaats over te gaan.